De winnares van de nachtmerrie-schrijfwedstrijd is Marin Winters uit Harlingen!
Marins lerares Nederlands Sanne de Vries had vorig jaar mijn wedstrijd als schrijfopdracht gebruikt. Ze had over de wedstrijd gelezen in de nieuwsbrief van Plot26. Plot 26 is een mooie lesmethode ontwikkeld door educatieve uitgeverij Blink. Mijn wedstrijd was door redacteur/docente Nederlands Caroline Wisse-Weldam opgepikt en beschreven in de nieuwsbrief. Zowel mijn uitgeverij De Fontein als Caroline stuurden mij wedstrijd-inzendingen toe. Van sommige lezers kreeg ik zelf de inzendingen per mail. Uit alle inzendingen koos ik de winnende. Het was nog moeilijk om een keuze te maken; Alle nachtmerries waren stuk voor stuk creatief en fantasievol beschreven.
Maar die ene, die van Marin dus, die sprong eruit. Ik was onder de indruk van de manier waarop de nachtmerrie was beschreven. Ze sprak de lezer (jij) direct aan en dat zorgde er voor dat ik meteen die enge droom ingesleurd werd. Het ritme van de tekst was apart, mooi, het las bijna als een gedicht. Daarnaast kon ik me goed inleven in de angst die Marin beschreef. En wat het extra bijzonder maakte… het was net alsof mijn personage Marins tekst uitsprak. Alsof het exact de gedachten van dit personage waren. Marins tekst sloot perfect aan op die van mij. Mooier kon het niet. Maandenlang wist ik dus dat Marin de wedstrijd had gewonnen, maar ik wist niet wie ze was en hoe ze eruit zag.
Afgelopen woensdag zocht ik haar op het RSG Simon Vestdijk op, om het goede nieuws te brengen en mijn jeugdthriller Moordspel te overhandigen. Ik vond het erg spannend om het aan haar te vertellen. Tijdens de treinreis door het Friese landschap telde ik de schapen en vroeg me af hoe Marin zou reageren. Zou ze het echt wel leuk vinden, haar naam en nachtmerrie in mijn boek? Zou ze het wel leuk vinden, om haar tekst, hier en daar wat bewerkt terug te lezen? Ik had een paar zinnen geschrapt, aangepast en toegevoegd zodat het echt onderdeel werd van mijn verhaal.
Toen ik Marin vertelde dat zij gewonnen had, keek ze blij verrast. Ze zei niet meteen iets. Of was wat een minuut leek te duren maar een seconde? ‘Wat vind je ervan? Hoe vind je het?… Hoe…’ (Dimmen Cis, dacht ik)
Gelukkig reageerde ze enthousiast. Ze vond het cool, zei ze. In de klas las ik haar hoofdstuk voor.
Nadat ik haar Moordspel en bloemen had gegeven, vertelde ik de klas over de nieuwe schrijfwedstrijd. Ik las hem voor en een meisje stak meteen erna haar vinger op. ‘Ik wil ook meedoen,’ zei ze.
Sanne de Vries gaat de volgende wedstrijd weer als schrijfopdracht gebruiken. Op deze site kun je schrijftips vinden. En in Moordspel lees je dus wat de nieuwe wedstrijd inhoudt. Ik hoop weer op vele inzendingen. De eerste paar zijn al binnen!
